به گزارش بازخوان؛ «لا دسیما» برای نادال به چه شکلی هم به دست آمد! این بهترین رولاند گاروس او از آغاز تا پایان بود و یک پیام داشت. او از سال ۲۰۰۵ تا به حال در این تورنمنت حاضر بوده، بدون ناکامی، با ۷۹ برد و تنها ۲ شکست. به نظر مسئولین فرانسوی برگزاری این بازی‌ها هم این را به خوبی درک کردند و این بار نسخه دیگری از جام را به او دادند که در مقایسه با جام‌هایی که به قهرمانان دیگر داده شده بزرگتر است.
عجب جنتلمنی، عجب افتخاری. باید ببینیم وقتی به اسپانیا بازگردد واکنش خودش به این موفقیت چه خواهد بود.
نادال، بهتر از همیشه
هیچ کس نتوانسته به این راحتی قهرمان شود، بدون شکست در یک ست، با بازی کردن بازی‌هایی کمتر از همیشه. واقعا هر کسی به وجد می‌آید. بعد از مدت‌ها غیبت و گمانه‌زنی درباره وضعیت او و حرف و حدیث‌های فراوانی که وجود داشت او بازگشت و موفقیت بزرگی کسب کرد. بعد از موفقیت او واکنش‌ها را در مطبوعات دنیا دیدیم؛ دیدیم که خیلی از چهره‌های سرشناس هم فن او هستند.
حالا نادال بهتر بازی می‌کند، بهتر از قبل. به نظر دیگر تینس بازی نمی‌کند که برتری‌اش به رقیبان را ثابت کند، بازی می‌کند تا خودش را محک بزند. در سبکی از بازی استاد شده که بیشتر از پاهایش از ذهنش استفاده می‌کند.
موفقیت اخیر او هرچند خود من و بسیاری از اسپانیایی‌ها را هم شوکه کرد. نه به این دلیل که دهمین قهرمانی رولاند گاروسش را در سن ۳۱ سالگی به دست آورد، بلکه به این دلیل که مصمم‌تر از همیشه برای رسیدن به آن جنگید. به جایی رسید که آرزوی بزرگان این رشته شده که مانند او باشند. باعث افتخار تونی، عمویش که ورزش را کنار گذشته هم شد. شباهت این دو شاید زیاد نباشد، اما در انگیزه کاملا شبیه به هم هستند. همه اسپانیایی‌ها هم این حرفم را قبول دارند، مطمئنم. دیروز احساس کردیم نادال متعلق به خود خودمان است و او کاری کرد که ۲ ساعت خوشمزه مقابل تلویزیون را تجربه کنیم.
