۷ ساله‌اي كه روز ۲۸ خرداد از خانه بيرون رفت و ديگر بازنگشت از پشت تلفن گرفته است. جسد آتنا را ۲۰ روز بعد در پاركينگ مغازه قاتل پيدا كردند. پدرش نه اشك مي‌ريزد و نه فرياد مي‌زند. فقط يك كلمه از دهانش بيرون مي‌آيد و آن اعدام است.
مي‌گويد ما اعدام مي‌خواهيم. شوك حادثه در صداي بهنام اصلاني شنيده مي‌شود. سكوت‌هاي طولاني و بعد مي‌گويد: «حال مادرش خوب نيست. حال هيچ كدام‌مان خوب نيست. چه كسي گفته امروز تشييع جنازه دختر من بوده؟ او اينجاست هيچ كسي او را توي قبر نگذاشته. اينجا كنارم است، ميبينمش.»
اصلاني درباره تمام آن ۲۰ روز و شبي كه هر لحظه‌اش هزارسال گذشت و چشم‌شان به در خشك شد تا خبري از او بيايد، مي‌گويد: «احساس سوختن به تماشا نمي‌شود قلبي كه همچو مشعل نم ديده شد خموش» اين را مي‌گويد و سكوت طولاني‌اش خبر از هجوم دردها به ذهن و قلبش مي‌دهد.
ناگهان بريده بريده حرفش را ادامه مي‌دهد و مي‌گويد: «خواسته ما اين است كه قاتل سريع اعدام شود. اميدوارم هرچه زودتر پيگيري پرونده را تمام كنند و قاتل دخترم را به‌سزاي اعمالش برسانند.» پدر آتنا از همدردي تمام مردم ايران براي اين اتفاق تشكر كرد.
