تهران امروز در همایش بین المللی مقابله با گرد و غبار میزبان نمایندگان ۴۳ کشور بود،همایشی که بسیاری از شهروندانی که ریزگردها امانشان را بریده توقع دارند،مرهمی باشد برای زخم هایشان،اما پرویز کردوانی،استاد دانشگاه معتقد است این همایش گرهی از کلاف سردرگم ریزگردها باز نمی‌کند،چون هیچ الزامی برای مجاب کردن کشورها به پرداختن به این مساله وجود ندارد.گفتگوی بازخوان با پدر علم کویرشناسی ایران و چهره ماندگار علمی کشور به این این مسائل اختصاص دارد.
به نظر شما کنفرانس بین‌المللی مقابله با گرد و غبار می تواند مشکل ریزگردها را حل کند؟
به هیچ وجه ، چون این مشکلی که ما داریم دست ما نیست و کشورهایی مانند عراق ، عربستان و… درآن نقش دارندعلاوه بر این کشوری مانند ترکیه نیز با سد سازی در این بین مسئول است، بنابراین حل این معضل به همکاری همه کشورها نیاز دارد.
اما گردهمایی این کشورها می‌تواند منجر به این شود که آنها پرداختن به مساله ریزگردها را جدی تر بگیرند.
نماينده مقيم سازمان ملل دراین باره گفته صدور قطعنامه پس از اتمام این کنفراس الزامی برای کشورهای منطقه ایجاد نمی کند تا برای کنترل ریزگردها اقدام کنند،چون ایران و سازمان ملل کنترلی روی تصمیم هایی که بعد ازاین اجلاس گرفته می شود نخواهند داشت.
قرار است فردا نمایندگان کشورهایی که در کنفرانس بین المللی مقابله با گرد و غبار شرکت کرده اند به همراه رییس سازمان حفاظت محیط زیست از خوزستان و کاشان بازید کنند، نظرتان دراین باره چیست؟
سازمان حفاظت محیط زیست می‌خواهد درختکاری و مالچ پاشی نفتی را به آنها نشان دهد،خانم ابتکار گفته اند در مقابله با ریزگردها و احیای تالاب ها نتایج خوبی گرفته اند، اما به نظرم ریزگرد و خشکیدگی تالاب بیشتر شده به همین خاطر بهتر است نمایندگان کشورها را به جایی نبرند.
به نظر می‌رسد که بازدید از این مناطق می‌تواند آنها را نسبت به شرایط و جدی بودن ایران در حل مساله ریزگردها آگاه کند.
مساله اینجاست که جنگل کاری و مالچ پاشی نفتی روش هایی هستند که قدیمی شده اند.
اما کارشناسان زیادی هستند که می گویند این روش ها هنوز کارایی دارند.
استفاده ازاین روش ها مثل این می ماند که این روزها بگویید پشت بام خانه را کاهگل کرده اید، این درحالی است که اکنون راه حل هایی مانند ایزوگام نیز وجود دارد.
