به گزارش بازخوان، افزایش قیمت کاغذ دارد خود را در خروجی روزنامه‌ها نشان می‌دهد. روزنامه سینما یک روز منتشر نشده و روزنامه شرق هم چهار صفحه از تعداد صفحاتش کاسته است. سایر روزنامه‌ها هم اگر متکی به فروش باشند که باید اقدام مشابهی انجام دهند و اگر هم از حمایت نهادهای حاکمیتی برخوردارند که یعنی دست‌شان در جیب مردم است و با پول بیت‌المال دارند برای ملت روزنامه چاپ می‌کنند. اما با قیمتی بالا و آن هم درحالی که اصلا این روزنامه‌ها در بازار رسانه‌ها مشتری ندارد.
براساس یک پژوهش، تا سال ۲۰۲۰ یعنی تنها تا سه سال دیگر، روزنامه‌ها به موزه تاریخ سپرده می‌شوند. نشانه‌هایش هم اینجا و آنجای جهان به چشم می‌خورد. مثلا نیوزویک انتشار کاغذی خود را متوقف کرده و بسیاری دیگر از مطبوعات منطقه هم کاغذ را کنار گذاشته و تنها نسخه‌های اینترنتی خود را می‌فروشند.
در ایران هم دیگر دوره مطبوعات و حتی تلویزیون تمام شده است. امروز فقط گوشی‌های موبایل می‌توانند حامل یک رسانه باشند.
درباره تعطیلی مطبوعات و جلوگیری از اسراف ناشی از هدررفت کاغذ در کشور چه فکر می‌کنید؟ آیا به‌نظر شما وقت ان نرسیده که اهالی مطبوعات هم مانند بسیاری دیگر از صنوف، خود را با واقعیت‌های تکنولوژی‌های روز وقف دهند؟
آیا ما پس از ۱۱۰سال از انتشار اولین نسخه روزنامه، وارد عصر «پسا مطبوعات» نشده‌ایم؟ اینجا کامنت بگذارید و نظر بدهید.
